การแรเงา เป็นเทคนิคสร้างงานศิลปะอีกอย่างหนึ่ง เป็นการสร้างรอยดินสอ หรือสามารถใช้ปากกาลูกลื่นธรรมดาๆก็ย่อมได้ การแรเงาจนสามารถหลอกตาว่าเกิดมิติต่างๆนั้น มาจากการควบคุมน้ำหนักมือ ลงหนัก – ผ่อนเบา โดยการ ขีด , เขียน , เกลี่ย , ปาด , ทับ , ไขว้ แล้วแต่ตามจิตกรจะเลือกใช้ หรือตามความถนัด อีกทั้งรอยเหล่านี้ยังสามารถสร้างน้ำหนักให้เกิดลักษณะผิวของธรรมชาติ หรือให้มีความคล้ายคลึงกับหุ่นที่ใช้ในการเขียนได้อีกด้วย การแรเงา เป็นการสร้างความเข้ม โดยดูระยะต่างๆ ในการสร้างรูปทรงของงาน เมื่อวาดตามแสงเงาอย่างถูกต้อง ก็จะทำให้เกิดมิติในด้านต่างๆ และปริมาณมาตรของรูปทรง โดยวางน้ำหนักไล่เรียงจากอ่อนไปหาแก่ จนเกิดความเนียน จะเรียกว่า ค่าของสี ในระยะอ่อน , กลาง , แก่ ซึ่งนิยมเรียกกันว่า ‘น้ำหนัก’ การแรเงาน้ำหนัก เป็นการสร้างเงาในการวาดรูป เพื่อหลอกตาของผู้ชมเมื่อดูแล้ว รู้สึกได้ถึงความลึก มีระยะใกล้ – ไกล รวมทั้งดูมีปริมาตร สามารถเปลี่ยนรูปร่างซึ่งมีแค่ 2 มิติ ให้กลายเป็น […]

จิตรกรรมฝาผนัง คือ การเขียนภาพศิลปะลงผนังหรือเพดาน โดยเทคนิคที่ได้รับความนิยมกันมากที่สุด คือ การวาดภาพบนผนังปูนปลาสเตอร์เปียก ในเอเชียเองก็มีการวาดภาพจิตกรรมฝาพนังเช่นเดียวกัน ซึ่งมีเอกลักษณ์สวยงาม โดดเด่น เฉพาะตัว แต่ชาวตะวันตกอาจไม่ค่อยรู้จักกันเท่าไหร่ เพราะอยู่ไหลคนละซีกโลก อีกทั้งยังขาดความรู้เกี่ยวกับงานศิลป์ทางโลกตะวันออก เพราะฉะนั้นโลกปัจจุบันนี้ งานศิลป์จึงเต็มไปด้วยกลิ่นอายของโลกตะวันตกอยู่มาก ถ้าเราไม่ทำความรู้จักหรืออนุรักษ์เสียตั้งแต่ตอนนี้ เท่ากับเรากำลังสูญเสียขุมทรัพย์ทางปัญญาจากโลกตะวันออกอันแสนสำคัญ โดยเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างสุดซึ้ง การวาดภาพจิตกรรมฝาผนังของไทย จิตรกรรมฝาผนังของไทย มีเอกลักษณ์คือ ไม่มีความลึกของภาพ ตามหลักการทัศนีย์วิทยา แบบศิลปะสไตล์ตะวันตกส่วนใหญ่ ซึ่งชอบวาดให้วัตถุมีขนาดใหญ่ เมื่อวัตถุนั้นอยู่หน้าสุด แล้วค่อยๆไล่เล็กลงไปจนสุดสายตา จิตรกรรมฝาผนังของไทย เป็นการเขียนภาพเพื่อแสดงให้เห็นถึง ตัวละครและสิ่งของอันวิจิตรต่างๆ ให้มีขนาดเท่ากัน แต่เป็นการผลักระยะให้ห่างจากการใช้เทคนิคพื้นที่และการลงน้ำหนักของสี มีการแบ่งภาพออกเป็นช่อง พร้อมเล่าเรื่องราวต่างๆ ผ่านการใช้ภูเขา ,  ต้นไม้ , คั่นเพื่อทำการแบ่งเรื่องของภาพ จุดเด่นคือการใช้เส้นหยักขนาดใหญ่ หรือวาดเส้นที่แลดูคล้ายคลื่น เพื่อทำการแบ่งภาพ ซึ่งภาษาในวงการศิลปะเรียกกันว่า ‘เส้นสินเทา’ จิตรกรรมฝาผนังของไทยยุคก่อนหน้ารัตนโกสินทร์ หรือยุคกรุงศรีอยุธยานั้น ช่างฝีมือจากอยุธยาจะใช้สีในการทำงานน้อยมาก สีที่ได้รับความนิยม เช่น สีแดงจากชาด , สีดำจากเขม่าควัน สีขาวและสีเหลืองจากดินขาวและดินเหลือง ตามด้วยสีทองจากทองคำเปลว ต่อมาพอเข้าสู่สมัยรัตนโกสินทร์จวบจนล่วงเลยไปยังรัตนโกสินทร์ตอนปลาย […]